Honorah van Geel

schilderijen in mixed media

TEKST EN BEELD ZIJN SAMENGEVOEGD

Honorah van Geel (1946) is geboren in een artistiek milieu in Breda als dochter van een architect en een Ierse moeder. Toen ze 11 jaar was verhuisde het gezin naar Amersfoort. Ze volgde de opleiding mode en textiel aan de Koninklijke Academie voor Beeldende Vorming  in Den Bosch en na drie jaar de Rietveld Academie in Amsterdam.  Na haar studie ging ze terug naar Amersfoort, waar ze In het architectenbureau van haar vader in Muurhuizen, een mooi historisch pand,  een groot atelier had. In opdracht van verschillende bedrijven maakte ze wandkleden. Daarnaast gaf ze les aan de basisschool en werkte ze steeds minder als vrij kunstenaar. Ze begon te schilderen, eerst kleine tekeningetjes en in de loop der tijd grotere schilderijen Samen met haar man ging ze in 1971 in Rumpt wonen en in 1986 verhuisde ze met haar man en kinderen naar Culemborg.

In 1990 werd Honorah benaderd om mee te doen met LekArt en dat was een grote stimulans om veel te schilderen. Honorah was ook creatief op culinair gebied. Het was óf in de keuken óf te schilderen. Ze koos voor het eerste en daar heeft ze nooit spijt van gehad.  Begin jaren 90 begon ze Kokerij Haas-t-je-rep-je in de Achterstraat. Na 10 jaar vertrok ze met haar echtgenoot naar de Lanquedoc in Frankrijk waar ze een chambre d’ hôtes begon. Ze schilderde en exposeerde hier. Een van de werken is “Lointain de ma maison”. In 2005 ging Honorah met haar man weer terug naar Nederland en vestigde zich in Wemeldinge bij Goes in Zeeland en vervolgens weer in Culemborg.

In de jaren 70 schilderde ze in een pointillistische poëtische stijl. Het resultaat was figuratief en illustratief. Ze liet zich ook inspireren door haar reizen zoals de reis naar Bretagne met zijn menhirs. Toen ze in de jaren 90 met LekArt meedeed was ze vooral bezig met vorm en kleur. De vorm van driehoek komt nog steeds terug ook in haar hedendaagse werk. Waarom weet ze niet. Nu haalt ze oud werk tevoorschijn uit 1990 en maakt ze “af”. In Frankrijk kwam ze in de garage van haar huis een zak met brieven tegen uit de periode 1813-1890. Enkele brieven bewerkt ze in een leporello. Ze had lange tijd niet geschilderd en nu LekArt 30 jaar eraan komt was dat weer een stimulans om een en ander op te pakken. Haar werk is nog steeds verhalend, poëtisch en figuratief en ze combineert afbeeldingen met woorden. Dat zien we ook in de leporello’s met afbeeldingen van vroeger in combinatie met verhalen van 2021, beeld en tekst zijn weer samengevoegd.

Tekst: Lisette le Blanc
Foto's: Robert-Jan Hofhuis